Drodzy Maturzyści!
Każdy uczeń, którego przygotowuję do matury jest dla mnie jak glina, z której rzeźbię przyszłego studenta - najczęściej studenta kierunków medycznych. Każdy z nich jest inny. Dlatego na początku naszych zajęć zawsze bliżej poznaję zainteresowania, charakter, sposób uczenia się, potencjał oraz mocne i słabe strony swoich uczniów.
Mój sposób nauczania to pokazywanie właściwego algorytmu rozwiązywania zadań maturalnych. Wyjaśniam, jak rozkładać je na czynniki pierwsze, niczym równanie matematyczne, jak wyszukiwać słowa klucze. Trudniejsze zadania z długim tekstem przedstawiam w formie grafu, wykresu – wtedy wszystko jest bardziej czytelne, widoczne są powiązania i porównania pomiędzy poszczególnymi fragmentami tekstu. Zawsze podchodzę do zadań całościowo, często szukam analogi z innymi działami biologii. Dlaczego ? – ponieważ maturę piszecie z całości materiału. Uczę kojarzenia różnych, na pierwszy rzut oka nie związanych z sobą faktów. Bardzo lubię takie działy jak metabolizm, biochemię, cytologie i genetykę – są logiczne i spójne, często na maturze pojawiają się wiązki zadań z tych tematów.
Na swojej drodze zawodowej spotykałam wielu ciekawych, nieszablonowo myślących ludzi, współpracowałam z doradcami metodycznymi z południowej Polski, z pracownikami OKE, autorami znanych podręczników. 12 lat pracowałam w Wydawnictwie Pedagogicznym Operon, gdzie prowadziłam warsztaty dla nauczycieli, pisałam scenariusze lekcji, organizowałam duże regionalne konferencje. Ludzie, których poznałam nauczyli mnie wychodzenia poza ramy standardowego myślenia, podziwiałam ich kreatywność. Jako technik farmacji mam wiedzę z zakresu farmakologii – której nie posiadam jako magister biologii – na maturze pojawiają się teksty naukowe dotyczące mechanizmu działania leków. Przedstawiam to uczniom w jasny, logiczny sposób.
Co roku zadaję sobie pytanie – czy dalej mam być nauczycielem? Dlatego na koniec roku moi uczniowie oceniają moje zajęcia anonimowo. Ich opinie decydują o tym, że nadal uczę. Ważne dla mnie jest nie samo nauczanie jako proces, ale też relacje, otwartość, wyrażanie emocji, zawsze staram się stworzyć atmosferę wzajemnego zaufania, żeby uczniowie nie bali się mówić, nie bali się popełniać błędów. Jeżeli będę znała sposób myślenia moich uczniów to będę mogła korygować błędy.
Co dla mnie jest największym sukcesem? Telefony, emaile i smsy od uczniów, którzy są już na studiach, albo je skończyli i ich chęć dzielenia się swoimi sukcesami. Ostatnio uczeń napisał, że jako jedyny w grupie zaliczył kolokwium z enzymologii, bo pamiętał jak tłumaczyłam zagadnienie o które pytał prowadzący.
Serdecznie pozdrawiam i zapraszam na moje zajęcia
Teresa Borowska
